Υπάρχουν τρεις τύποι ακράτειας ούρων στον άνδρα:

Ακράτεια από υπερπλήρωση: συμβαίνει συνήθως σε χρόνια αποφρακτική ούρηση, όταν υπάρχει δυσκολία στο άδειασμα της κύστης.  Σε αυτήν την περίπτωση αυξάνονται δραματικά οι πιέσεις στην ουροδόχο κύστη και υπάρχει ακούσια απώλεια ούρων. Η θεραπεία στην περίπτωση αυτή είναι η απομάκρυνση του κωλύματος που προκαλεί την απόφραξη. Το σύνηθες αίτιο είναι η υπερπλασία του προστάτη, καλοήθης είτε κακοήθης.

Ακράτεια από έπειξη: Σε αυτού του τύπου ακράτεια υπάρχει μια βασανιστική συχνουρία, ημερήσια και νυκτερινή, που οφείλεται είτε σε καλοήθη υπερπλασία προστάτη, σε προστάτη που έχει μεγαλώσει τόσο που προβάλει μέσα στην κύστη, σε σακχαρώδη διαβήτη, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και άλλα νευρολογικά νοσήματα, ή να οφείλεται σε υπερδραστήρια κύστη.  Η θεραπεία είναι ανάλογη με το αίτιο που προκαλεί την πάθηση. Όταν τα αίτια είναι σχετικά με νευρογενή ή υπερδραστήρια κύστη τότε η θεραπεία είναι φαρμακευτική, με καλή ανταπόκριση. Όταν προέρχονται από τον προστάτη αδένα τότε η αντιμετώπιση μπορεί να είναι φαρμακευτική ή χειρουργική.

Ακράτεια από κάκωση του έξω σφιγκτήρα είτε μετά από ριζική προστατεκτομή είτε σπανιότερα μετά από διουρηθρική ή υπερηβική προστατεκτομή. Η ακράτεια αυτή μπορεί να έχει την μορφή της ακράτειας από stress (απώλεια ούρων μόνο μετά από αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης) ή μπορεί να είναι σοβαρότερη. Εάν είναι ήπια, η θεραπεία μπορεί να είναι φάρμακα από το στόμα και φυσιοθεραπεία πυελικού εδάφους, ενώ σε βαριάς μορφής ακράτεια η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι χειρουργική και εστιάζεται στην τοποθέτηση τεχνητού σφιγκτήρα ή ταινιών τάσης.